-
1 kołowy
прил.• круглый• круговой• кругообразный* * *kołow|y1. круговой;2. колёсный;ciągnik (traktor) \kołowy колёсный трактор; droga \kołowya шоссейная дорога, тракт; ruch \kołowy движение транспорта
* * *1) кругово́й2) колёсныйdroga kołowa — шоссе́йная доро́га, тракт
ruch kołowy — движе́ние тра́нспорта
-
2 ruch
m движение ruch drgający колебательное движение ruch jednostajnie opóźniony равномерно-замедленное движение ruch jednostajnie przyspieszony равномерно-ускоренное движение ruch jednostajny равномерное движение ruch kołowy 1. mech. круговращательное движение 2. движение колесного транспорта ruch niejednostajny неравномерное движение ruch obrotowy вращательное движение ruch postępowy поступательное движение ruch prostoliniowy прямолинейное движение ruch przyspieszony ускоренное движение ruch uliczny уличное движение ruch wahadłowy маятниковое движение, качательное движение ruch wsteczny обратное движениеKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > ruch
См. также в других словарях:
ruch kołowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} ruch pojazdów, przemieszczanie się pojazdów {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podobny do koła, o kształcie koła, okrągły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kołowy przekrój walca. Walec kołowy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołowy — 1. «mający kształt koła; okrągły» Kołowy przekrój walca. ∆ mat. Stożek kołowy «bryła powstała przez obrót trójkąta prostokątnego dokoła jednej z jego przyprostokątnych» ∆ Walec kołowy «powierzchnia utworzona przez prostą przesuwającą się… … Słownik języka polskiego
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
trójstrumieniowy — ∆ Ruch trójstrumieniowy «ruch kołowy na jezdni, w którym trzy pojazdy mogą jechać jednocześnie obok siebie w tym samym kierunku» … Słownik języka polskiego
cyklotron — m IV, D. u, Ms. cyklotronnie; lm M. y fiz. «cykliczny akcelerator jonów nadający im ruch kołowy za pomocą stałego pola magnetycznego i przyśpieszający je za pomocą pola elektrycznego; urządzenie wykorzystywane do wywoływania reakcji jądrowych i… … Słownik języka polskiego
krążyć — ndk VIb, krążyćżę, krążyćżysz, krąż, krążyćył 1. «wykonywać ruch kołowy, zataczać kręgi; kołować, okrążać» Ptaki krążą w powietrzu. Samoloty krążyły nad miastem. Sputnik krążył po orbicie okołoziemskiej. 2. «posuwać się do celu okrężną drogą,… … Słownik języka polskiego
wiadukt — m IV, D. u, Ms. wiaduktkcie; lm M. y «rodzaj mostu zbudowanego nad przeszkodą terenową, inną niż woda, np. nad wąwozem, doliną, drogą komunikacyjną» Wiadukt górski. Wiadukt nad ulicą, nad torami kolejowymi. Ruch kołowy na wiadukcie. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… … Słownik języka polskiego
prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… … Słownik języka polskiego